ویروس کرونا که سبب سندرم تنفسی حاد می شود، این روزها به جدی ترین مشکل دنیا تبدیل شده است. تشخیص به هنگام این ویروس، برای کاهش سرعت انتشار آن ضروری است. در حال حاضر، دو نوع آزمایش برای تشخیص کوید ۱۹ وجود دارد: آزمایش های سرولوژی و آزمایش مولکولی. در روش سرولوژیک، آنتی بادی هایی ردیابی می شوند که بدن برای مبارزه با ویروس تولید می کند. این آنتی بادی ها در افراد مبتلا و همچنین بهبود یافته وجود دارند. معمولاً در مرحله حاد بیماری IgM افزایش می یابد و در دوره نقاهت، میزان این آنتی باید کاهش و در عوض، IgG افزایش می یابد. این آزمایش بر روی نمونه خون انجام شده و به ناشتائی یا شرایط خاصی نیاز ندارد.
روش دیگر، آزمایش های مولکولی است که معمولاً پس از بروز علائم انجام می شوند. برای انجام این آزمایش ها، از پشت گلو با سواب پنبه ای نمونه گیری انجام می شود. این آزمایش که به روش واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) انجام می شود، ماده ژنتیکی ویروس را ردیابی می کند. آزمایش PCR در صورت شناسایی دو ژن خاص SARS-CoV-2 می تواند تشخیص COVID-19 را تأیید کند. اگر تنها یکی از این ژن ها را شناسایی کند، نتیجه قابل قبول نخواهد بود.
آزمایش های مولکولی، نسبت به روش های سرولوژیک قطعیت بالاتری دارند اما تنها می تواند به تشخیص موارد فعلی کوید ۱۹ کمک کند. این آزمایش ها نمی توانند بگویند که آیا کسی قبلاً به این عفونت مبتلا شده است یاخیر. علاوه بر آن، هزینه انجام روش های مولکولی بیشتر از سرولوژیک است. در مجموع، انجام به موقع آزمایش، با کاهش روند همه گیری و مقابله مؤثر با بیماری کمک می کند.
