غربالگری برای هپاتیت C یا HCV از اهمیت ویژه ای برخوردار است و توصیه می‌شود که تمام بزرگسالان 18 تا 79 ساله حتی اگر علائم و بیماری کبدی ندارند، از نظر هپاتیت C بررسی شوند. نمونه ای که برای تشخیص هپاتیت C کاربرد دارد نمونه خون است. به طور کلی هپاتیت C توسط دو آزمایش تشخیص داده می‌شود:
- تست آنتی بادی
- تست PCR
تست آنتی بادی
در این تست برای تشخیص اینکه شما در معرض ویروس هپاتیت C قرارگرفته اید یا خیر، حضور آنتی بادی ها در خون بررسی می‌شود، آنتی بادی هایی که توسط سیستم ایمنی برای مقابله با ویروس تولید شده اند. این تست زمانی مثبت می‌شود که بدن شما چندین ماه در معرض با ویروس قرار گرفته باشد؛ زیرا تولید این آنتی بادی ها زمانبر است. اگر نتیجه تست منفی باشد ولی شما علائم بیماری را داشته و یا در معرض ویروس قرار داشته باشید، پزشک درخواست انجام دوباره تست را می‌دهد.
نتیجه مثبت تست، تنها نشان دهنده این است که آیا شما در معرض ویروس بوده اید یا خیر و لزوماً به این معنا نیست که هم اکنون شما درگیر این ویروس هستید؛ چراکه ممکن است ویروس از بدن شما دفع شده باشد و آنتی بادی ها در بدن مانده باشند.
تست PCR
این تست نشان می‌دهد آیا هنوز ویروس به صورت فعال در بدن شما حضور دارد یا خیر. این تست با بررسی تکثیر ویروس در بدن به این نتیجه می‌رسد. نتیجه مثبت این تست به این معنی است که بدن شما با ویروس مقابله نکرده است و عفونت وارد مرحله مزمن خود شده است.
تست های مربوط به بررسی وضعیت کبدی
اگر شما عفونت فعال هپاتیت C دارید، برای بررسی بیشتر راجع به عملکرد کبدی خود، به پزشک متخصص مراجعه می‌کنید. تست‌هایی که ممکن است توسط پزشک در این مرحله درخواست شوند عبارت اند از:
- MRE یا تصویربرداری با استفاده از رزونانس مغناطیسی: جایگزین مناسب برای بیوپسی کبد است. با استفاده از این روش سفتی بافت کبد بررسی می‌شود زیرا سفتی این بافت نشان دهنده وجود زخم و یا فیبروزه شدن این ناحیه است.
- الاستوگرافی مقطعی: نوعی سونوگرافی است که مانند روش قبل برای برآورد سفتی بافت کبد انجام می‌شود.
- بیوپسی بافت کبد: روشی تهاجمی است و برای بررسی های بیشتر قسمتی از بافت کبد به بخش آسیب شناسی منتقل می‌شود.
- تست خونی: در این تست آنزیم های مخصوص و پروتئین ها، در خون محیطی شما اندازه گیری می‌شوند تا وضعیت کبد شما اعم از التهاب و یا آسیب دیدگی، مشخص شود.
